آذرنگلغتنامه دهخداآذرنگ . [ ذَ رَ ] (اِ) غم صعب . محنت صعب . (فرهنگ اسدی ). درد. رنج . خدوگ . آدرنگ : ز فرزند بر جان و تنْت آذرنگ تو از مهر او روز و شب چون نهنگ . ابوشکور.به آهن
آذرنگفرهنگ انتشارات معین(ذَ رَ) 1 - (ص مر.) آتش رنگ ، آذرگون . 2 - روشن ، نورانی . 3 - (اِمر.) آتش ، آذر.
آذرنگفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. اندوه؛ رنج؛ محنت: ◻︎ ز فرزند بر جان و تنت آذرنگ / تو از مهر او روزوشب چون نهنگ (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۳).۲. = دمار۳. (صفت) روشن: ◻︎ فروغی پدید آمد از ه
ازرنگلغتنامه دهخداازرنگ . [ اَ رَ ] (اِ) خیار. (جهانگیری ). خیار بادرنگ . (برهان ). خیار سبز. (سروری ). آزرنگ . و رجوع به آزرنگ شود.
آزرنگلغتنامه دهخداآزرنگ . [ رَ] (اِ) بفتح رابع بر وزن بادرنگ بمعنی غم سخت و محنت صعب و رنج و هلاکت باشد، و با الف ممدوده و با زاء معجمه ، آن خیار که سبز بود، کذا فی الادات . (مؤ
آذرنگیلغتنامه دهخداآذرنگی . [ ذَ رَ ] (ص نسبی ) منسوب به آذرنگ . || آتشی . برنگ آتش : سیه را سرخ چون کردآذرنگی چو بالای سیاهی نیست رنگی .نظامی .
آذرنگیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبه رنگ آتش؛ سرخ‌رنگ: ◻︎ سیه را سرخ چون کرد آذرنگی / چو بالای سیاهی نیست رنگی؟ (نظامی۱۴: ۱۳۵).
آذرنگیلغتنامه دهخداآذرنگی . [ ذَ رَ ] (ص نسبی ) منسوب به آذرنگ . || آتشی . برنگ آتش : سیه را سرخ چون کردآذرنگی چو بالای سیاهی نیست رنگی .نظامی .
آذرنگیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبه رنگ آتش؛ سرخ‌رنگ: ◻︎ سیه را سرخ چون کرد آذرنگی / چو بالای سیاهی نیست رنگی؟ (نظامی۱۴: ۱۳۵).
آدرنگفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= آذرنگ: ◻︎ نباشد کوه را وقت درنگ تو درنگ تو/ جهان هرگز نخواهد تا تو باشی آدرنگ تو (فرخی: ۴۲۲).
نگه کردنلغتنامه دهخدانگه کردن . [ ن ِ گ َه ْ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نگاه کردن . نظر کردن . نگریستن : به آهن نگه کن که بُرّید سنگ نرست آهن از سنگ بی آذرنگ . بوشکور.به خارپشت نگه کن که ا
ادرنگلغتنامه دهخداادرنگ . [ اَ رَ ] (اِ) رنج و محنت . (اوبهی ) (برهان ). || هلاکت . دمار. (برهان ) (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). آدرنگ . آذرنگ . درنگ . (جهانگیری ). || ادرنج .