آتش زبانلغتنامه دهخداآتش زبان . [ ت َ زَ ] (ص مرکب ) تیز و تند زبان : سعدی آتش زبانم وز غمت سوزان چو شمعبا همه آتش زبانی در تو گیراییم نیست .سعدی .
آتش زبانفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهتیززبان؛ کسی که تند سخن بگوید: ◻︎ سعدی آتش‌زبانم در غمت سوزان چو شمع / با همه آتش‌زبانی در تو گیراییم نیست (سعدی۲: ۳۶۹).
آتشبانلغتنامه دهخداآتشبان . [ ت َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) سادن آتشکده . || شیطان و دیو. || مالک دوزخ . زبنیة (مفرد زبانیة).
زَّبَانِيَةَفرهنگ واژگان قرآنفرشتگان موکل بر آتش (زبانية در کلام عرب به معناي پليس است ودر سوره مبارکه علق معنايش اين است که و ما به زودي پليسهاي موکل بر آتش را که فرشتگاني خشن و پر نيرو ه
زبانه زدنلغتنامه دهخدازبانه زدن .[ زَ ن َ / ن ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) شعله ور شدن . زبانه کشیدن آتش . اِضطِرام . اِلتِظاء. (منتهی الارب ) (زوزنی ). اِلتِهاب . (منتهی الارب ). تَضَرﱡم .
زبانه زنانلغتنامه دهخدازبانه زنان . [ زَ ن َ / ن ِ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) زبانه زننده . زبانه کش . زبانه زن . مشتعل : به آب ماند شمشیر او گر آب سرشته باشدبا آتش زبانه زنان . فرخی .چ