آتربات مانسارسپندانلغتنامه دهخداآتربات مانسارسپندان . [ ت ُ سا رِ پ َ ] (اِخ ) (پسر قانون مقدس آتش پناه ) نام موبدی وزیر شاپور دویم و شارح اَوِستا.
آذربایجانلغتنامه دهخداآذربایجان . [ ذَ ] (اِخ ) (گویند این کلمه از آترپاتوس ، نام یکی از سرداران اسکندر مأخوذ است و صاحب معجم البلدان و بعض دیگر گفته اند که از لفظ آذر به معنی آتش و
ارته باذانلغتنامه دهخداارته باذان . [ اَ ت َ ] (اِخ ) ارته بازان . از وُلاة آترپاتکان (آذربایجان ) معاصر آن تیوخوس سوم پادشاه سلوکی که با وی عهد دوستی بست . (ایران باستان ص 2625).
ارته وازد اوللغتنامه دهخداارته وازد اول . [ اَ ت َ دِ اَوْ وَ ] (اِخ ) از امرا و پادشاهان آترپاتکان (آذربایجان ) متوفی در سنه ٔ 20 ق . م . (ایران باستان ص 2625).
کرچیخلغتنامه دهخداکرچیخ . [ ک ُ ](اِخ ) در جغرافیای قدیم ارمنستان اشاراتی در باب ولایت کرچیخ دیده می شود، بنابر قول آدنتس این کلمه مرکب از دو جزء است : کرتیچ + آیخ و معنی آن کرد