آب دادنگویش خلخالاَسکِستانی: âv due دِروی: âv (â)dân شالی: âv dân کَجَلی: ow de.y.an کَرنَقی: ow (â)dan کَرینی: âv (â)dân کُلوری: âv (â)dân گیلَوانی: âv dâr.i لِردی: ov âdiy.an
آب دادنگویش کرمانشاهکلهری: âw dâyn گورانی: âw dâyn سنجابی: âw dâyn کولیایی: âw dâyn زنگنه‌ای: âw dâyn جلالوندی: âw dâyn زوله‌ای: âw dâyn کاکاوندی: âw dâyn هوزمانوندی: âw dâyn
آب دادنگویش اصفهانی تکیه ای: ow hâdehi طاری: ow hâtây(mun) طامه ای: ow hedâɂan طرقی: ow hitâymun کشه ای: ow hâtâymun نطنزی: ow hâdâɂan
گچفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهجسمی جامد و سفید شبیه خاکستر که از حرارت دادن سنگ گچ در کوره به‌دست می‌آید و وقتی آن را در آب خمیر کنند به‌زودی سفت و محکم می‌شود و خود را می‌گیرد. غالباً برای
فنودنفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهفریفته شدن؛ مغرور شدن: ◻︎ بفنود تنم بر درم و آب و زمین / دل بر خرد و علم و به دانش بفنود (رودکی: ۵۱۵).
سوختنفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. آتش گرفتن چیزی؛ مشتعل شدن.۲. آسیب دیدن بدن از آتش، آب جوش، یا هر چیز سوزنده؛ سوزیدن.۳. (مصدر متعدی) آتش زدن در چیزی و چیزی را در آتش افکندن؛ سوزاندن.۴. تیر