عبسیهلغتنامه دهخداعبسیه . [ ع َ سی ی َ ] (اِخ ) آبی است به عریمة بین دو کوه طی . (از معجم البلدان ).
عبسیهلغتنامه دهخداعبسیه . [ ع َ سی ی َ ] (ص نسبی ) منسوب است به قبیله ٔ عبس . (معجم البلدان ج 5 ص 112).
آب سیاهلغتنامه دهخداآب سیاه . [ ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب سیه . کوری تام یا ناقص که از ضمور و اطروفیای ِ عصب باصره پدید آید : ز سهم خدنگت بروز سپیددرآید بچشم خور آب سیاه . ک
آبفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (شیمی) ماده‌ای مایع، بی‌طعم، بی‌بو، و مرکب از اکسیژن و هیدروژن با فرمول شیمیایی H۲O که در طبیعت به مقدار زیاد موجود است و سه ربع روی زمین را فراگرفته. در صد
زردگوش فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. منافق و مفسد: ◻︎ زردگوشان به گوشه‌ها مردند / سر به آب سیه فرو بردند (نظامی۴: ۶۰۲).۲. بیکاره.۳. ترسناک.۴. پشیمان.
نورنجهلغتنامه دهخدانورنجه . [ ن َ / نُو رَ ج َ / ج ِ ] (اِ) تالاب . استخر. (رشیدی ) (جهانگیری ) (برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج ) : چند خوری آب ز نورنجه چنددست نه و زور به سرپنج
کریزلغتنامه دهخداکریز. [ ک ُ ] (اِ) کریج . کریچ . کریغ. (فرهنگ فارسی معین ). پر ریختن پرندگان . (برهان ). تولک و پر ریختن پرندگان خصوصاً باز و شاهین و چرغ . (ناظم الاطباء). عمل