آبخانهلغتنامه دهخداآبخانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جایی معلوم برای قضای حاجت . مستراح . مبرز. مخرج .کنیف . مغتسل . متوضا. بیت الفراغ . مبال . خلا. بیت التخلیه . میضاء. مذهب . آب
خانه ٔ آبلغتنامه دهخداخانه ٔ آب . [ ن َ / ن ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) منبع آب . (ولف ) : سوی خانه ٔ آب شد آب بردهمی در نهان شوی را برشمرد.فردوسی .
خانه به آب رسیدنلغتنامه دهخداخانه به آب رسیدن . [ ن َ / ن ِ ب ِ رَ / رِدَ ] (مص مرکب ) پایه ٔ خانه ای بر روی آب افتادن ، کنایه از خراب شدن و از بین رفتن خانه است : ای بسا خانه ٔ تقوی که رسی
بیت الماءلغتنامه دهخدابیت الماء. [ ب َ تُل ْ ] (ع اِ مرکب ) آب خانه . بیت الخلا. بیت التخلیه . بیت الفراغ . (یادداشت بخط مؤلف ).
بیت الفراغلغتنامه دهخدابیت الفراغ . [ ب َ تُل ْ ف ِ ] (ع اِ مرکب ) قدم جا و طهارت . (آنندراج ). بیت الماء. آب خانه . (مهذب الاسماء). بیت الخلاء. بیت التخلیه . مستراح .
