ابودلغتنامه دهخداابود.[ اُ ] (ع مص ) برمیدن . رمیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (دهار). وحشی شدن . (زوزنی ). وحشت گرفتن ، چنانکه بهیمه . || مقیم شدن بجای . (دهار) (تاج المصا
ابوداودلغتنامه دهخداابوداود. [ اَ وو ] (اِخ ) داودی یزیدبن عبدالرحمن . او از علی و از او دو پسر وی ادریس بن داود و داودبن داود روایت کنند.
ابوداودلغتنامه دهخداابوداود. [ اَ وو ] (اِخ ) سلیمان بن المظفربن غانم جبلی شافعی . مفتی نظامیه ٔ بغداد. وفات در شصت سالگی به سال 631 هَ . ق .