آبله ٔ گاویلغتنامه دهخداآبله ٔ گاوی . [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آبله ای است که بیشتر روی پستانهای گاو میزند که از ترشح دانه های آن مایه ٔ آبله برای انسان تهیه می کن
آبلهگویش اصفهانی تکیه ای: âvela طاری: âvela طامه ای: hus طرقی: türk / âbela کشه ای: ovele نطنزی: owla
گاویلغتنامه دهخداگاوی . (ص نسبی ) منسوب به گاو. آبله ٔ گاوی . || (حامص ) عمل کردن همچون گاو. چگونگی گاو. || بلاهت . نادانی : گاو را بفروخت حالی خر خریدگاویش بود و خری بر سر خرید
ذروحلغتنامه دهخداذروح . [ ذُرْ رو / ذُ ] (ع اِ) باغوجه . (زمخشری ). کوژخار. (مهذب الاسماء). کاغنه . (زمخشری ). آله کلو. (ریاض الأدویة). دکلوک . باغوچه . عروسک . (دهار) (زمخشری
آبلهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. تاولی که به سبب سوختگی یا ساییده شدن پوست پیدا شود؛ تاول.۲. نوعی بیماری ویروسی که باعث تب شدید، درد ستون فقرات، و ایجاد بثورات می‌شود و آثار آن برای همیشه رو