آبدستانلغتنامه دهخداآبدستان . [ دَ ] (اِ مرکب ) آفتابه ای که بدان دست و روی شویند. ابریق . (مهذب الاسماء). تاموره . مطهره : سر فروبرد و آبدستان خواست بازوی شهریار را بربست . عسجدی
آب دستانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= آفتابه: ◻︎ کنیزک ببُرد آبدستان و تَشت / ز دیدار مهمان همی خیره گشت (فردوسی: ۶/۴۹۱).
ادبستانلغتنامه دهخداادبستان . [ اَ دَب ِ ] (اِ مرکب ) مکتب . در لغت نامه ها دبستان را مخفف این کلمه دانسته اند و صحیح نیست . رجوع به ادب شود.
اردستانلغتنامه دهخدااردستان . [ اَ دَ / دِ ] (اِخ ) آردستان . شهری نزدیک اصفهان . (منتهی الارب ). اصطخری گوید اردستان شهریست میان کاشان و اصفهان و مسافت او تا اصفهان هجده فرسخ و تا
اردستانیلغتنامه دهخدااردستانی . [ اَ دَ / دِ ] (ص نسبی ) منسوب به اردستان . جماعتی از محدثین بدین نسبت خوانده میشوند. (انساب سمعانی ). و رجوع به اسکافی و محمدبن ربیع... شود.
مصبةلغتنامه دهخدامصبة. [ م َ ص َب ْ ب َ ] (ع اِ) آبدستان . ج ، مصبات . (مهذب الاسماء). رجوع به آبدستان شود.