ظعونلغتنامه دهخداظعون . [ ظَ ] (ع ص ) شتر کار کشت و باربردار و شتر هودج کش . شتری که بدان بار بردارند و به کار دارند و هودج بر آن کنند. || اشتر که سفر را دارند.
وراجی کردنگویش کرمانشاهکلهری: žu:n gardânen گورانی: žu:n gardânen سنجابی: žu:n gardânen کولیایی: žu:n gardânen زنگنه‌ای: weřâyn جلالوندی: weřâyn زوله‌ای: weřâyn کاکاوندی: weřâyn هوزما
زودگویش خلخالاَسکِستانی: zu دِروی: zu شالی: zu کَجَلی: zina کَرنَقی: zi کَرینی: züy کُلوری: zu گیلَوانی: zu لِردی: zu
زبانگویش کرمانشاهکلهری: zu:wân گورانی: zu:wân سنجابی: zu:wân کولیایی: zu:wân زنگنه‌ای: zu:wân جلالوندی: zu:wân زوله‌ای: zu:n کاکاوندی: zu:n هوزمانوندی: zu:n
زودگویش کرمانشاهکلهری: zü گورانی: zü سنجابی: zü کولیایی: zü زنگنه‌ای: zü جلالوندی: zü زوله‌ای: zü کاکاوندی: zü هوزمانوندی: zü
زورگویش کرمانشاهکلهری: zu:r گورانی: zu:r سنجابی: zu:r کولیایی: zu:r زنگنه‌ای: zu:r جلالوندی: zu:r زوله‌ای: zu:r کاکاوندی: zu:r هوزمانوندی: zu:r
