خُردمُغَذیmicronutrientواژه‌های مصوب فرهنگستانمادۀ مغذی‌ای که نیاز روزانه به آن نسبتاً کم است، شامل ویتامین‌ها و مواد کانیایی
دوغ خوردنلغتنامه دهخدادوغ خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) خوردن دوغ . آشامیدن دوغ : چون نمایی مستی ای تو خورده دوغ پیش من لافی زنی آنگه دروغ . مولوی .|| سهو شدن و خطا کردن . (
دوغ خوریلغتنامه دهخدادوغ خوری . [ خوَ / خ ُ ] (اِ مرکب ) ظرف که در آن دوغ خورند. شیرخوری . (از یادداشت مؤلف ).
دوغ خوارهلغتنامه دهخدادوغ خواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) کسی که دوغ خورد. (فرهنگ فارسی معین ).