چغتهلغتنامه دهخداچغته . [ چ َ غ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) چوکَدَه . کفشی که طالشی ها برای رفتن در برف بر پای کنند. و رجوع به چوکده شود.
چغتهفرهنگ انتشارات معین(چُ تَ یا تِ) (اِ.) آلتی است که بعضی مردم گیلان و طالش ، هنگامی که برف زیاد بر زمین نشسته به پای خود بندند تا در برف فرو نروند، قسمی راکت برف .
فروغتهلغتنامه دهخدافروغته . [ ف ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) فروخته . بیعکرده . (برهان ). تبدیل «خ » به «غ » معمول است ، اما این استعمال در جایی دیده نشد. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). || افر
غوته خوردنلغتنامه دهخداغوته خوردن . [ ت َ / ت ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) غوطه خوردن . غوص کردن . رجوع به غوطه و غوته شود : بمردن به آب اندرون چنگلوک به از غوته خوردن به نیروی غوک
غوتهلغتنامه دهخداغوته . [ غ ُ ت َ ] (اِخ ) تلفظ ترکی گتا . شهری در آلمان . رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.
غوتهلغتنامه دهخداغوته .[ ت َ / ت ِ ] (اِ) غوطه . سر فروبردن به آب به تمامی تن . (از فرهنگ اوبهی ). غوطه کردن . (فرهنگ اسدی ). سر به آب فروبردن و فرورفتن در آب ، و غوطه معرب آن ا