چرمهلغتنامه دهخداچرمه . [ چ َ م َ / م ِ ] (اِ)مطلق اسب را گویند عموماً. (برهان ). اسب . (ناظم الاطباء). مطلق اسب بهر رنگ و زیور که باشد : یکی چرمه ای برنشسته سمندنکو گامزن باره
چرمهلغتنامه دهخداچرمه . [ چ َ م ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان نیم بلوک بخش قاین شهرستان بیرجند که در 37هزارگزی شمال باختری قاین واقع است . کوهستانی و معتدل است و 1839 تن سکنه دارد. آ
رمهفرهنگ انتشارات معین(رِ مِّ یا مَُ) [ ع . رمة ] (اِ.) 1 - استخوان پوسیده . 2 - مورچة پردار. 3 - کرمک چوب - خوار. 4 - خاک نمناک . 5 - مغز استخوان .
بمالگویش خلخالاَسکِستانی: pesun دِروی: pe.sun شالی: pa.sun کَجَلی: bi.vlin کَرنَقی: âsin کَرینی: âsin کُلوری: âsun گیلَوانی: vesün لِردی: bilvin
مالیدگویش خلخالاَسکِستانی: pesuš دِروی: pe.su.š شالی: pa.su.š کَجَلی: bi.vli.š کَرنَقی: âsiše کَرینی: âsišə کُلوری: âsuš گیلَوانی: vesündəše لِردی: bilvišə
میمالدگویش خلخالاَسکِستانی: pesunə دِروی: pe.sun.ə شالی: pa.sun.ə کَجَلی: mi.vlin.e/iya کَرنَقی: âsinə کَرینی: âsinə کُلوری: âsunə گیلَوانی: vesünə لِردی: villinə