چهارشنبه سوریلغتنامه دهخداچهارشنبه سوری .[ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) جشنی که در غروب سه شنبه ٔ آخر سال شمسی برپا دارند و آتش افروزند و بر آن به جهیدن گذرند برای رسیدن به سعا
چهارشنبه سوریفرهنگ انتشارات معین( ~. شَ بِ) (اِمر.) غروب آخرین سه شنبه سال که در آن شب معمولاً هفت بوته آتش درست می کنند و به ترتیب از روی آن می پرند و می گویند: سرخی تو از من زردی من از تو.
چهارشنبه سوریفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهجشن ایرانی که در شب پیش از آخرین چهارشنبۀ سال برگزار میشود و از جمله آیینهای آن افروختن آتش و پریدن از روی آن است.
چهارشنبهلغتنامه دهخداچهارشنبه . [ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) در علم احکام نجوم ، رب آن عطارد است . (یادداشت مؤلف ).
چهارشنبهلغتنامه دهخداچهارشنبه . [ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) نام روز پنجم هفته و آن میان سه شنبه و پنجشنبه است : چهارشنبه که روز بلاست باده بخوربه ساتگینی خور تا به عافی
چهارشنبهلغتنامه دهخداچهارشنبه . [ چ َ شَم ْ ب ِ ] (اِخ ) نام یکی از شهرهای ترکیه . رجوع به چارشنبه شود.