بلندبالالغتنامه دهخدابلندبالا. [ ب ُ ل َ ] (ص مرکب ) بلند. بلندقامت . (ناظم الاطباء). دارای قامت بلند. آنکه قامتی کشیده دارد. بلنداندام . طویل القامة. بالابلند. جَبّار. طُرموح . عِب
بلندبالاییلغتنامه دهخدابلندبالایی . [ ب ُ ل َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بلندبالا. بلندقدی . بلندقامتی . (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بلندبالا شود.
بلندبینلغتنامه دهخدابلندبین . [ ب ُ ل َ ] (نف مرکب ) بلندبیننده . کسی که همتش بزرگ است .بلندهمت . بلندنظر. (فرهنگ فارسی معین ). || جاه طلب . (ناظم الاطباء). || دانای اسرار غیبی و ص
بلندبینیلغتنامه دهخدابلندبینی . [ ب ُ ل َ ] (حامص مرکب ) حالت بلندبین . همت بزرگ داشتن . بلندهمت بودن . رجوع به بلندبین شود.
بلندپرچینلغتنامه دهخدابلندپرچین . [ ب ُ ل َ پ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان انگوران بخش ماه نشان شهرستان زنجان . سکنه ٔ آن 506 تن . آب آن از چشمه سار و محصول آن غلات و انگور و قیسی است .
چچلغتنامه دهخداچچ . [ چ َ ] (اِ) چوبی باشد پنج شاخ مانند پنجه ٔ دست و دسته ای هم دارد که غله ٔ کوفته را بآن بباد دهند. (برهان ) (آنندراج ). ابزاری چوبین و پنج شاخ مانند پنجه ٔ
چچفرهنگ انتشارات معین(چَ) (اِ.) 1 - چنگگِ چوبی که با آن غلة کوفته باد دهند تا دانه از کاه جدا شود. 2 - غربالی که با آن غله پاک کنند.
چچفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. چهارشاخ که با آن خرمن کوفته را به باد میدهند تا کاه از دانه جدا شود.۲. غربال.
بلندبالالغتنامه دهخدابلندبالا. [ ب ُ ل َ ] (ص مرکب ) بلند. بلندقامت . (ناظم الاطباء). دارای قامت بلند. آنکه قامتی کشیده دارد. بلنداندام . طویل القامة. بالابلند. جَبّار. طُرموح . عِب
بلندبالاییلغتنامه دهخدابلندبالایی . [ ب ُ ل َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بلندبالا. بلندقدی . بلندقامتی . (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بلندبالا شود.
بلندبینلغتنامه دهخدابلندبین . [ ب ُ ل َ ] (نف مرکب ) بلندبیننده . کسی که همتش بزرگ است .بلندهمت . بلندنظر. (فرهنگ فارسی معین ). || جاه طلب . (ناظم الاطباء). || دانای اسرار غیبی و ص
بلندبینیلغتنامه دهخدابلندبینی . [ ب ُ ل َ ] (حامص مرکب ) حالت بلندبین . همت بزرگ داشتن . بلندهمت بودن . رجوع به بلندبین شود.
بلندپرچینلغتنامه دهخدابلندپرچین . [ ب ُ ل َ پ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان انگوران بخش ماه نشان شهرستان زنجان . سکنه ٔ آن 506 تن . آب آن از چشمه سار و محصول آن غلات و انگور و قیسی است .
بلندبالالغتنامه دهخدابلندبالا. [ ب ُ ل َ ] (ص مرکب ) بلند. بلندقامت . (ناظم الاطباء). دارای قامت بلند. آنکه قامتی کشیده دارد. بلنداندام . طویل القامة. بالابلند. جَبّار. طُرموح . عِب
بلندبالاییلغتنامه دهخدابلندبالایی . [ ب ُ ل َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بلندبالا. بلندقدی . بلندقامتی . (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بلندبالا شود.
بلندبینلغتنامه دهخدابلندبین . [ ب ُ ل َ ] (نف مرکب ) بلندبیننده . کسی که همتش بزرگ است .بلندهمت . بلندنظر. (فرهنگ فارسی معین ). || جاه طلب . (ناظم الاطباء). || دانای اسرار غیبی و ص
بلندبینیلغتنامه دهخدابلندبینی . [ ب ُ ل َ ] (حامص مرکب ) حالت بلندبین . همت بزرگ داشتن . بلندهمت بودن . رجوع به بلندبین شود.
بلندپرچینلغتنامه دهخدابلندپرچین . [ ب ُ ل َ پ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان انگوران بخش ماه نشان شهرستان زنجان . سکنه ٔ آن 506 تن . آب آن از چشمه سار و محصول آن غلات و انگور و قیسی است .