جرعه نوشلغتنامه دهخداجرعه نوش . [ ج ُ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) جرعه کش . باده نوش . آنکه جام شراب را تا ته آن مینوشد. (ناظم الاطباء) : من جرعه نوش بزم تو بودم هزار سال کی ترک آبخورد ک
جرعه نوشیدنلغتنامه دهخداجرعه نوشیدن . [ ج ُ ع َ / ع ِ دَ ] (مص مرکب ) یک آشام یا شراب نوشیدن . جرعه زدن : شاه اگر جرعه ٔ رندان نه بحرمت نوشدالتفاتش بمی صاف و مروق نکنیم . حافظ (از ارمغ
جرعه نوشیلغتنامه دهخداجرعه نوشی . [ ج ُ ع َ / ع ِ ] (حامص مرکب ) حاصل عمل جرعه نوشیدن : خیال آب خضر بست و جام اسکندربجرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد.حافظ.