جعشوشلغتنامه دهخداجعشوش . [ ج ُ ] (ع ص ) مرد دراز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). مرد خرد و باریک . (مهذب الاسماء). || مرد کوتاه . جعشم . از لغات اضداد است . (منتهی الارب ). || پ
جعشوشفرهنگ انتشارات معین(جُ) [ ع . ] (ص . اِ.) 1 - گدا. 2 - مرد پست و زشت روی . 3 - مرد دراز و کوتاه . ج . جعاشیش .
عشوشةلغتنامه دهخداعشوشة. [ ع ُ ش َ ] (ع مص ) لاغر و باریک گردیدن اندام . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). عَشاشة. عَشَش . رجوع به عشاشة و عشش شود.
عِشَاءِفرهنگ واژگان قرآنآخر روز (بعضي هم گفتهاند به معناي مدت زماني است که ميان نماز مغرب و عشاء فاصله ميشود )
آنجاگویش خلخالاَسکِستانی: ua دِروی: agâ شالی: agâ کَجَلی: ajova کَرنَقی: agâ کَرینی: vâ کُلوری: ajâ گیلَوانی: â لِردی: agâ