بوغجهلغتنامه دهخدابوغجه . [ ج َ / ج ِ ] (ترکی ، اِ) بوغچه . بغچه . بقچه . (فرهنگ فارسی معین ). بوغچه . بغچه و لفافه و بسته .(ناظم الاطباء). رجوع به بقچه و بغچه و بوغچه شود.
تو از همه پیرتری.گویش اصفهانی تکیه ای: to az hamâ pirtar-e. طاری: to az hama pirtar-e. طامه ای: to pirtar-e hame-yi. طرقی: to az hama pirtar-e. کشه ای: to pirtar az hama-yi. نطنزی: to az ham