واهلةلغتنامه دهخداواهلة. [ هَِ ل َ ] (ع اِ) وهلة. اول از هر چیزی . (از منتهی الارب ). اول شی ٔ. وَهلَة. وَهَلَة. (المنجد). گویند: لقیته اول واهلة؛ ای وهلة.
واهلةلغتنامه دهخداواهلة. [ هَِ ل َ ] (اِخ ) نام زن نوح (ع ). (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (از لطایف اللغات ).
اهلةلغتنامه دهخدااهلة. [ اَ ل َ ] (ع اِ) کسان . || کسان سرای . || زوجه . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || جای . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
اهلةلغتنامه دهخدااهلة. [ اَ هَِ ل َ ] (ع اِ) مال . (ناظم الاطباء). گویند: انهم لاهل اهلة. (منتهی الارب ).
اهلةلغتنامه دهخدااهلة. [ اَ هَِل ْ ل َ ] (ع اِ) ج ِ هِلال یعنی ماه نو. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (غیاث اللغات )(ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ).
مجاهلةلغتنامه دهخدامجاهلة. [ م ُ هََ ل َ ] (ع مص ) با کسی سفاهت کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). با کسی جهالت کردن . (المصادر زوزنی ). نبرد کردن کسی را در نادانی . (
مکاهلةلغتنامه دهخدامکاهلة. [ م ُ هََ ل َ ] (ع مص ) کهل شدن و به زاد برآمدن . (تاج المصادر بیهقی ). پیر شدن . (از ناظم الاطباء). به کهولت رسیدن و کهل شدن . (از اقرب الموارد). || زن
