جختلغتنامه دهخداجخت . [ ج َ ] (ق ) حال و این زمان . (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). || در تداول عوام ، به معنی منتهی . حداکثر: بذرافشان علی آباد سیصد خروارکجا بود، جخت به صد خرو
اجاقگویش اصفهانی تکیه ای: kolak / oǰâq طاری: boxâri طامه ای: kelak طرقی: kelak / öǰâq کشه ای: kelak نطنزی: kalak
شمردنگویش اصفهانی تکیه ای: bešmâri طاری: oǰmâr kard(mun) طامه ای: âršemârdan طرقی: oǰmâr kardmun کشه ای: šemârdan نطنزی: ošmâr kardan