گنگلاجلغتنامه دهخداگنگلاج . [ گ ُ گ َ / گ ُ ](ص ) شخصی را گویند که در زبانش گرفتگی باشد، و عربان الکن خوانندش . (برهان ): اَرْتَل ؛ مرد گنگلاج کندزبان . اَخبیص ؛ گنگلاج که امید خی
نجلافرهنگ نام‌ها(تلفظ: najlā) (عربی) (مؤنث انجل) ، زن فراخ چشم ، زنی که چشمانی وسیع و زیبا داشته باشد .
گنگلاج گردیدنلغتنامه دهخداگنگلاج گردیدن . [ گ ُ گ َ / گ ُ گ َ دی دَ ] (مص مرکب ) گنگ شدن . الکن شدن .فَدامة. فُدومة. تأتاءة. تَئْتاء. (منتهی الارب ).
گنگلاجیلغتنامه دهخداگنگلاجی . [ گ ُ گ َ / گ ُ ] (حامص ) لکنت در زبان . الکنی . گرفتگی زبان . صفت گنگلاج . حُکله . (منتهی الارب ).