گلوبندگیلغتنامه دهخداگلوبندگی . [ گ ُ / گ َ ب َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) شکم خوارگی . شهوت طعام : ز ده گونه ریچال و ده گونه باگلوبندگی هر یکی را سزا. ابوشکور.رجوع به گلوبنده شود.
گلوبندگیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهپرخوری؛ شکم‌پرستی: ◻︎ ز ده‌گونه ریچال و ده‌گونه وا / گلوبندگی هر یکی را سزا (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۲۸۳).
جلوبندیفرهنگ انتشارات معین( ~. بَ) [ تر - فا. ] (اِ.) مجموعة اهرم ها و قطعات قسمت جلو خودرو که تنظیم حرکت چرخ ها و چرخش آن ها را بر عهده دارد.