گشنیدنلغتنامه دهخداگشنیدن . [ گ ُ دَ ] (مص ) آمیختن نر و ماده . (فرهنگستان ). گشنیدن یا لقاح عبارت است از اتحاد و ترکیب دوگامت که از این عمل تشکیل سلول واحدی باسم تخم نتیجه میشود.
شنیدنگویش اصفهانی تکیه ای: bešnovi طاری: âraynây(mun) طامه ای: fahmâɂan طرقی: ârenǰâymun کشه ای: šenoftan نطنزی: fahmâɂan