گودولغتنامه دهخداگودو. [ گ ُ دُ] (اِخ ) آنتوان (1605 - 1672 م .). اسقف گراس و سپس اسقف وانس و شاعر فرانسوی که در درو متولد شد.
گدوکفرهنگ انتشارات معین(گَ) (اِ.) گردنة کوه ، جایی در کوه که برف زیادی می بارد و رفت و آمد مشکل است .
جوّدوستatmophileواژه‌های مصوب فرهنگستانویژگی عناصری که بیش از همه در جوّ زمین وجود دارند، مانند H, C, N, O, I و گازهای نادر