زکرلغتنامه دهخدازکر. [ زَ ] (ع مص ) پر کردن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زکرلغتنامه دهخدازکر. [ زُ ک َ ] (ع اِ) ج ِ زکرة. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به زکرة شود.
ذکرفرهنگ انتشارات معین(ذِ) [ ع . ] 1 - (مص م .)یاد کردن ، بیان کردن . 2 - (اِمص .) یادآوری . 3 - نام ، آوازه . 4 - شرح حال ، ترجمة احوال . 5 - پند،موعظه . ؛~ جمیل یاد نیکو. ؛ ~ خی
زکریاؤنلغتنامه دهخدازکریاؤن . [ زَ ک َ ری یا ئو ن َ ] (ع اِ) جمع زکریا در حالت رفع. (از منتهی الارب ).
زکریاوایلغتنامه دهخدازکریاوای . [ زَ ک َ ری یا ی َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ کلمه ٔ زکریا (ممدود) در حال اضافه به یاء متکلم . (از منتهی الارب ).
زکریاویلغتنامه دهخدازکریاوی . [ زَ ک َری یا وی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به زکریا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رجوع به زکریائی شود.
زکرةلغتنامه دهخدازکرة. [ زُ رَ ] (ع اِ) خیک شراب و سرکه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). ج ، زُکَر. رجوع به همین کلمه شود.
زکریاؤنلغتنامه دهخدازکریاؤن . [ زَ ک َ ری یا ئو ن َ ] (ع اِ) جمع زکریا در حالت رفع. (از منتهی الارب ).
