شواشلغتنامه دهخداشواش . [ ش َوْ وا ] (اِخ ) جایگاهی است در دمشق که آن را جسر ابن شواش گویند. (از معجم البلدان ).
شواشلغتنامه دهخداشواش . [ ش َ ] (ع اِمص ) اختلاف . یقال : بینهم شواش ؛ ای اختلاف . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
شواشانلغتنامه دهخداشواشان . [ش ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بریاجی بخش سردشت شهرستان مهاباد. سکنه ٔ آن 113 تن . آب از رودخانه . محصول آن غلات و توتون . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج
شواشانلغتنامه دهخداشواشان . [ش ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بریاجی بخش سردشت شهرستان مهاباد. سکنه ٔ آن 113 تن . آب از رودخانه . محصول آن غلات و توتون . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج
شواشیلغتنامه دهخداشواشی . [ ش َ ] (ع اِ) ج ِ شاشیة. (یادداشت مؤلف ). بلغت مراکشیها دستار کوچک . (ناظم الاطباء).
شاشیهلغتنامه دهخداشاشیه . [ ی َ ] (ع اِ) کلاه زیر عمامه . (دیوان البسه ٔ مولانا نظام قاری ). به لغت اهالی مراکش دستار کوچک . ج ، شَواشی . || موسلین . (دیوان البسه ٔ مولانا نظام ق
