بلب رسیدهلغتنامه دهخدابلب رسیده . [ ب ِ ل َ / رِ / رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) (از: ب + لب + رسیده ) رسیده به لب ، و صفت جان است یعنی نیمه جان و جانی که در شرف بیرون رفتن از کالبد است
بلبلگویش اصفهانی تکیه ای: bolbol طاری: bolbol طامه ای: bolbol طرقی: bolbol کشه ای: bolbol نطنزی: bolbol
بلب رسیدهلغتنامه دهخدابلب رسیده . [ ب ِ ل َ / رِ / رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) (از: ب + لب + رسیده ) رسیده به لب ، و صفت جان است یعنی نیمه جان و جانی که در شرف بیرون رفتن از کالبد است
