یقه سفیدفرهنگ انتشارات معین( ~. س ) [ تر - فا ] (ص مر.) 1 - (عا.) کارمند دفتری یا دارای شغلی که مستلزم آلودگی دست و لباس نیست . 2 - (عا.) کسی که دستش به دهانش می رسد.
اندرآوردنلغتنامه دهخدااندرآوردن . [ اَدَ وَ / وُ دَ ] (مص مرکب ) از پا اندر آوردن ، از پادرآوردن . فروافکندن . کشتن . ازبین بردن : به ایوان او آتش اندرفکندز پای اندرآورد کاخ بلند. فر
حجابلغتنامه دهخداحجاب . [ ح ِ ] (ع مص ) در پرده کردن . حجب . || بازداشتن از درآمدن . (منتهی الارب ). بازداشتن . (دهار) (زوزنی ). || روگیری . عفاف . حیا. شرم کردن : مرا بعرض تمنا
الباغلغتنامه دهخداالباغ . [ اُ ] (اِ) پیرایه که بر پشت یقه ٔ جامه دوزند و نوعی جامه ٔ زمستانی . (دیوان البسه ٔ نظام قاری ص 196) : به اُلباغ نازک میان گفته ایم به پیراهن آرام جان
چوغلغتنامه دهخداچوغ . (اِ) تلفظی از چوب در تداول مردم برخی از نواحی چنانکه عامه ٔ تهران . چوق . چوب . (فرهنگ فارسی معین ). || یوغ و غل .(ناظم الاطباء). چغ. چق . جوغ . چوبی که ب
حنینلغتنامه دهخداحنین . [ ] (اِ) نیمتنه ٔ پیشواز. (فرهنگ نظام قاری ) : مائیم به جامه خانه ٔ دهر مدام نی همچو حنین و نی چو الباغ تمام . نظام قاری .که مرا نیست بدوران چو حنین و چک
