هواشناسیلغتنامه دهخداهواشناسی . [ هََ ش ِ ] (حامص مرکب ) شناختن هوا. در اصطلاح عنوان دانشی است که هوا یا پدیده های جوی را بررسی می کند. (از وبستر). کار این فن یا این دانش بررسی تغیی
هواشناسیفرهنگ انتشارات معین(هَ. ش ) (اِمر.) علمی که جو زمین و ارتباط آن را با نوع آب و هوا مورد بحث و مطالعه قرار می دهد.
هواشناسیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهشناختن اوضاع جوی؛ علم سنجش میزان فشار هوا و تشخیص حالات جوی؛ آئرولوژی و دمای هوا.
هواشناسی پویایی‌شناختیdynamic meteorologyواژه‌های مصوب فرهنگستانمطالعۀ حرکت‌های جوّ برای حل معادله‌های بنیادی آب‌پویایی‌شناسی یا سایر دستگاه‌های معادله‌های مربوط به حالت‌های ویژه، مانند نظریۀ آماری تلاطم متـ . هواشناسی دینام
هواشناسی فیزیکیphysical meteorologyواژه‌های مصوب فرهنگستانشاخهای از هواشناسی که عمدتاً به مطالعۀ پدیده‌های نوری و الکتریکی و صوتی و ترمودینامیکی وَردسپهر و ترکیب شیمیایی آن و قوانین تابش و فیزیک اَبرها و بارش می‌پرداز