یملغتنامه دهخدایم . [ ی َ ] (اِخ ) صورتی از جم که جمشید باشد. رجوع به ایران در زمان ساسانیان ص 188 و 193 و 201 شود.
یملغتنامه دهخدایم . [ ی َ ] (از ع ، اِ) یَم ّ. دریا. (ناظم الاطباء) : تا درگه او یابی مگذر به در کس زیرا که حرام است تیمم به لب یم . رودکی .بیشماری همه چون ریگ همی بخشد مال را
یملغتنامه دهخدایم . [ ی َ ] (ضمیر) (از: ی + م ضمیر) ضمیر شخصی متصل اول شخص مفرد در حالت فاعلی ، مخصوص فعلهایی که ماده ٔ مضارع آنها به الف یا واو ختم شده باشد، مانند می گشایم ،
یم ردهلغتنامه دهخدایم رده . [ ی َ رَ دَ / دِ ] (اِ) مردم گیاه را گویند و به عربی آن را یبروح الصنم خوانند. (آنندراج ) (برهان )(فرهنگ جهانگیری ). مهرگیاه و لفاح . (ناظم الاطباء).
یم شیملغتنامه دهخدایم شیم . [ ی َ ی َ ] (ص مرکب ) پادشاهی که بخشش وی مانند دریا بی پایان باشد. (ناظم الاطباء). که شیمتی چون دریا دارد در بخشندگی و پادشاهی .
یم ردهلغتنامه دهخدایم رده . [ ی َ رَ دَ / دِ ] (اِ) مردم گیاه را گویند و به عربی آن را یبروح الصنم خوانند. (آنندراج ) (برهان )(فرهنگ جهانگیری ). مهرگیاه و لفاح . (ناظم الاطباء).
یم شیملغتنامه دهخدایم شیم . [ ی َ ی َ ] (ص مرکب ) پادشاهی که بخشش وی مانند دریا بی پایان باشد. (ناظم الاطباء). که شیمتی چون دریا دارد در بخشندگی و پادشاهی .
یمینلغتنامه دهخدایمین . [ ی َ ] (ع اِ) سوی راست ، خلاف یسار. ج ، اَیْمُن ، ایمان . جج ، ایامن ، ایامین . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). دست راست از سویها. (یادداشت
یمالغتنامه دهخدایما. [ ی َم ْ ما ] (سریانی ، اِ) اصل کلمه ٔ «یم »به معنی دریا. (از المعرب جوالیقی ص 355). کلمه ٔ سریانی است به معنی دریا که عرب آن را معرب کرده به صورت یم درآور
یمردلغتنامه دهخدایمرد. [ ی َ رَ ] (اِ) یم رده . مهرگیاه و لفاح . (ناظم الاطباء). و رجوع به یم رده شود.