خوصةلغتنامه دهخداخوصة. [ ص َ ] (ع اِ) واحد خوص . یک برگ خرما که بافته باشد یا غیربافته . یک برگ کاکااو و امثال آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (مهذب الاسما
خواهر بزرگترگویش اصفهانی تکیه ای: dâdâgorde طاری: xox(-e) gord طامه ای: xâhârgordtar طرقی: xoh(-e) gord کشه ای: xox(-e) gordtar نطنزی: xâhârgordter
خواهرزنگویش اصفهانی تکیه ای: xâ:rǰen طاری: xoxǰenǰi طامه ای: xâhârǰan طرقی: xohǰenǰi کشه ای: xoxǰen نطنزی: xâhârǰen
خواهرشوهرگویش اصفهانی تکیه ای: xâ:ršü طاری: xoxmira طامه ای: xâhâršu طرقی: xohmera کشه ای: xoxmera نطنزی: xâhâršu
خواهر ناتنیگویش اصفهانی تکیه ای: nadâdâyi طاری: naxoxi طامه ای: naxâhâri طرقی: nexohi کشه ای: nexoxi نطنزی: xâhârnâteni
ابلمهلغتنامه دهخداابلمه . [ اَ ل َ م َ / اِ ل ِ م َ / اُ ل ُ م َ ] (ع اِ) یک برگ مقل . || نهلک خرما، یعنی برگ خرما. (مهذب الاسماء). خوصه .
طفیةلغتنامه دهخداطفیة. [ طُف ْ ی َ ] (ع اِ) برگ مقل . ج ، طفی . (منتهی الارب ). خوصه ٔ مقل . (فهرست مخزن الادویه ). اسلم . شاخه های مقل . || ماری است خبیث که بر پشت دو خط سپید د
عثنلغتنامه دهخداعثن . [ ع ِ ] (ع اِ) نوعی از برگ خرما که تر و سبز آن را شتر خورد. (منتهی الارب ). ضرب من الخوصة ترعاه المال . (اقرب الموارد). || نیکوکن شتران و حافظ آن . (منتهی
ماکیانلغتنامه دهخداماکیان . (اِ) مرغ خانگی بود، جفت خروس . (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 375). مرغ ماده ٔ خانگی . (صحاح الفرس ). مرغ خانگی را گویند که مادینه ٔ خروس باشد. (برهان ). لفظ
