مخوضلغتنامه دهخدامخوض . [ م ُ خ َوْ وِ ] (ع ص ) درآینده به آب . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آنکه می گذرد از گذرگاه و پایاب رودخانه . (ناظم الاطباء). و رجوع ب
مخوضلغتنامه دهخدامخوض . [ م َ ] (ع ص ) (از«خ وض ») فرورفته و خوض کرده در آب . (ناظم الاطباء) (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به خوض شود.
مخوضلغتنامه دهخدامخوض . [ م َ ] (ع ص ) گوسپند باردار. (منتهی الارب ) . (ناظم الاطباء). || شیر مسکه برآورده . (ناظم الاطباء) . و رجوع به مخض و مخاض شود.
مخوضلغتنامه دهخدامخوض . [ م ِخ ْ وَ ] (ع اِ) کفچه ٔ شراب . (مهذب الاسماء). کبچه و یا چیزی که بدان شراب را زنند تا آمیزد.(منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). کبچه و یاچیز
مخضة اللبندیکشنری عربی به فارسیبوسيله اسباب گردنده (مثل چرخ) جلو رفتن , بافعاليت فکري چيزي بوجود اوردن , کره سازي , داءما وشديدا چيزي را تکان دادن وبهم زدن
پست شورلغتنامه دهخداپست شور. [ پ َ ] (نف مرکب ) کبچه ای که بدان پست آشورند: مِجدَح ؛ کبچه ٔ پست شور. مخوض ؛ کبچه یا چیزی که بدان شراب زنند تا آمیزد و مِجدَح پست شور باشد. نبّاج ؛ ک
کبچهلغتنامه دهخداکبچه . [ ک َ چ َ ] (اِ) چوبی باشد که بدان آرد گندم بریان کرده شده را که با چیزی آغشته کنند بر هم زنند و بشورانند و آن را به عربی مجدح گویند. (برهان ). کفچ . کفچ