عرق گیرفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. آنکه عرق میوه‌ها و گیاه‌ها را می‌گیرد؛ عرق‌کش.۲. پیراهن نازک که زیرپیراهن بر تن می‌کنند؛ زیرپیراهنی.۳. پارچه یا حوله‌ای که عرق بدن را با آن خشک می‌کنند.۴.
عرق گیریلغتنامه دهخداعرق گیری . [ ع َ رَ ] (حامص مرکب ) کار عرق گیر. رجوع به عرق گیر شود. || (اِ مرکب ) محل و جای گرفتن عرق . جایی که عرق میگیرند. رجوع به عرق و عرق گیر شود.
عرق گیریلغتنامه دهخداعرق گیری . [ ع َ رَ ] (حامص مرکب ) کار عرق گیر. رجوع به عرق گیر شود. || (اِ مرکب ) محل و جای گرفتن عرق . جایی که عرق میگیرند. رجوع به عرق و عرق گیر شود.
خوی گیرلغتنامه دهخداخوی گیر. [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ ] (نف مرکب ) عرق گیر. گیرنده ٔ عرق . خوی چین . || (اِ مرکب ) جامه ای که بزیر زین اسب پوشند تاخوی بخود کشد. لبد. قتب .
عرق کشیلغتنامه دهخداعرق کشی . [ ع َ رَ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل عرق کش . رجوع به عرق شود. || (اِمرکب ) جای عرق کشیدن . محلی که در آنجا عرق گیرند.
عرق کشلغتنامه دهخداعرق کش . [ ع َ رَ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) عرق کشنده . آنکه عرق گیرد. آنکه عرق کشمش کشد. (یادداشتهای مرحوم دهخدا). || آنکه عرق گل و بیدمشک و کاسنی و شاهتره و امثا