شفشلغتنامه دهخداشفش .[ ش َ / ش ُ ] (اِ) نی و یا چوبی که ندافان پنبه را بدان زنند و گردآوری کرده جمع نمایند. (ناظم الاطباء) (برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ). آن نی که نداف پنبه بدا
شفشفةلغتنامه دهخداشفشفة. [ ش َ ش َ ف َ ] (ع مص ) لرزیدن . || آمیخته شدن . || شاشیدن بول و مانند آن . || آمیخته شدن پشک گیاه را چنانکه بسوزد آنرا. || پراکندن دوا بر جراحت . (منتهی
شفشافلغتنامه دهخداشفشاف . [ ش َ ] (ع اِ) سرما. || باران . (از ناظم الاطباء). باران توأم با سرما. (از اقرب الموارد). || باد خنک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقر
شفشاونیلغتنامه دهخداشفشاونی . [ ] (اِخ ) شیخ عبدالقادربن عبدالکریم وردیقی خیرانی شفشاونی . او راست : 1- بغیةالمشتاق لاصول الدیانة و المعارف و الاذواق و نهایة سیر السیاق الی حضرة ال
شفشاهنجلغتنامه دهخداشفشاهنج . [ ش َ هََ ] (اِ مرکب ) شفشاهنگ . حدیده . (ناظم الاطباء). تخته فولاد پرسوراخ که تار آهن و غیره از آن بردارند، تا هموار و باریک شود. (انجمن آرا) (آنندرا
شفشاهنگلغتنامه دهخداشفشاهنگ . [ ش َ هََ ] (اِ مرکب ) شفشاهنج . (ناظم الاطباء) (ازبرهان ) (از غیاث اللغات ). شفتاهنج . شفتاهنگ . شاید از شفشه به معنی شوشه و آهنگ به معنی کشنده . (یا
شفشاهنجلغتنامه دهخداشفشاهنج . [ ش َ هََ ] (اِ مرکب ) شفشاهنگ . حدیده . (ناظم الاطباء). تخته فولاد پرسوراخ که تار آهن و غیره از آن بردارند، تا هموار و باریک شود. (انجمن آرا) (آنندرا
شفشفةلغتنامه دهخداشفشفة. [ ش َ ش َ ف َ ] (ع مص ) لرزیدن . || آمیخته شدن . || شاشیدن بول و مانند آن . || آمیخته شدن پشک گیاه را چنانکه بسوزد آنرا. || پراکندن دوا بر جراحت . (منتهی
شفشافلغتنامه دهخداشفشاف . [ ش َ ] (ع اِ) سرما. || باران . (از ناظم الاطباء). باران توأم با سرما. (از اقرب الموارد). || باد خنک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقر
شفشاونیلغتنامه دهخداشفشاونی . [ ] (اِخ ) شیخ عبدالقادربن عبدالکریم وردیقی خیرانی شفشاونی . او راست : 1- بغیةالمشتاق لاصول الدیانة و المعارف و الاذواق و نهایة سیر السیاق الی حضرة ال
شفشاهنگلغتنامه دهخداشفشاهنگ . [ ش َ هََ ] (اِ مرکب ) شفشاهنج . (ناظم الاطباء) (ازبرهان ) (از غیاث اللغات ). شفتاهنج . شفتاهنگ . شاید از شفشه به معنی شوشه و آهنگ به معنی کشنده . (یا
