دعنلغتنامه دهخدادعن . [ دِ ع َن ن ] (ع ص ) بی باک . (آنندراج ). ماجن . (اقرب الموارد). || (منتهی الارب ). ج ، دِعنّة. (اقرب الموارد). (اِ مص ) بی باکی .
دعنلغتنامه دهخدادعن . [ دَ ] (ع اِ) برگهای خرما که بعضی را با بعضی به رسنی از پوست خرما بافته برآن خرما گسترند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دانلغتنامه دهخدادان . (اِ) مطلق دانه را گویند. (برهان ). دانه . دانه ٔ هر چیز. حبه . مخفف دانه است . (برهان ). تخم هر چیز که بکارند و بروید. (آنندراج ) : دان است و دام خال و خم
دعنکرلغتنامه دهخدادعنکر. [ دَ ع َ ک َ ] (ع ص ) نعت است از ادعنکار. (منتهی الارب ). کسی که ناگاه به بدی پیش آید. (ناظم الاطباء). آغاز کننده ٔ بدی بر دیگران . (از اقرب الموارد). دع
دعنکرانلغتنامه دهخدادعنکران . [ دَ ع َ ک َ ] (ع ص ) به معنی دعنکر است . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). رجوع به دعنکر شود.
دعنةلغتنامه دهخدادعنة. [ دِ ع َن ْ ن َ ] (ع اِ) ج ِ دِعن ّ. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به دِعَن ّ شود.
دعنةلغتنامه دهخدادعنة. [ دِ ع َن ْ ن َ ] (ع اِ) ج ِ دِعن ّ. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به دِعَن ّ شود.
دعنکرلغتنامه دهخدادعنکر. [ دَ ع َ ک َ ] (ع ص ) نعت است از ادعنکار. (منتهی الارب ). کسی که ناگاه به بدی پیش آید. (ناظم الاطباء). آغاز کننده ٔ بدی بر دیگران . (از اقرب الموارد). دع
دعنکرانلغتنامه دهخدادعنکران . [ دَ ع َ ک َ ] (ع ص ) به معنی دعنکر است . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). رجوع به دعنکر شود.
مدعنلغتنامه دهخدامدعن . [ م ُ ع َ ] (ع اِ) بدخو و بدغذا. (منتهی الارب ). دَعِن .بدخلق بدخوراک . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).
دبةلغتنامه دهخدادبة. [ دُب ْ ب َ ] (ع اِ) دب . (از اقرب الموارد). حال و طریقه و مذهب . (منتهی الارب ). یقال : دعنی و دبتی ؛ ای دعنی و طریقتی . رکب دب فلان و دبة فلان ؛ ای اخذ ط