بوستان آرالغتنامه دهخدابوستان آرا. (نف مرکب ) بوستان آرای . آراینده ٔ بوستان . که بوستان را بجمال خود بیاراید. که از بوستان زیباتر و خرم تر باشد : سپید برف برآمدبکوهسار سیاه و چون درو
بهشت آسالغتنامه دهخدابهشت آسا. [ ب ِ هَِ ] (ص مرکب ) بهشت آئین . بهشت گونه . بهشت مانند : خدم مجلس بهشت آسایش تحیر عقول غلمان دارالسرور. (حبیب السیر).
موافقمفرهنگ فارسی طیفیمقوله: نتیجۀ استدلال له] موافقم! هوم، آهان، آها، آهاه، باشد اعلام موافقت: بلی، آری، اِ، آره، آمین، آفرین، احسنت، الله
خدایافرهنگ فارسی طیفیمقوله: مذهب جمله] خدایا!، ای‌خدای من پروردگارا، بارخدایا، الهی، الاهی، الها، الاها، اللهم عزوجل
انسراحفرهنگ انتشارات معین(اِ س ِ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) واکرده شدن موی و فروهشته گردیدن . 2 - به پشت خوابیدن و پ اها را از هم گشاده کردن . 3 - برهنه شدن . 4 - (اِمص .) روانی ، آسانی .
اسماءالافعاللغتنامه دهخدااسماءالافعال . [ اَ ئُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب )ماکان بمعنی الامر او الماضی مثل روید زیداً؛ ای امهله و هیهات الامر؛ ای بَعُدَ. (تعریفات جرجانی ). اسم فعل ، و آن اسمی
