کافی الاوحدلغتنامه دهخداکافی الاوحد. [ فِل ْ اَ ح َ ] (اِخ ) لقب احمدبن ابراهیم الضبی مکنی به ابی العباس وزیر فخرالدوله ... (از معجم الادبا ج 1 ص 65). رجوع به احمدبن ابراهیم الضبی در ه
کافی البخاریلغتنامه دهخداکافی البخاری . [ فِل ْ ب ُ ] (اِخ ) سعدالدین شرف الحکماء. عوفی در لباب الالباب درباره ٔ او آرد: فضلی وافر داشت و بنیان هنری محکم و بساتین فضایلش متنزه بوده و در
کافی الدینلغتنامه دهخداکافی الدین .[ فِدْ دی ] (اِخ ) نامش عمرو لقبش کافی الدین است . وی عم خاقانی و پدر وحیدالدین ابوالمفاخر عثمان است . (مزدیسنا ص 466). خاقانی در مدح وی گوید : طبع
کافی الکفاةلغتنامه دهخداکافی الکفاة. [ فِل ْ ک ُ ] (اِخ ) لقب صاحب بن عباد وزیر فخرالدوله دیلمی است . نام وی اسماعیل مکنی به ابی القاسم و ملقب بصاحب و «کافی الکفاة». رجوع به صاحب بن عب
کافی الملکلغتنامه دهخداکافی الملک . [ فِل ْ م ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شرفخانه بخش شبستر شهرستان تبریز و در 12هزارگزی جنوب باختری شبستر واقع و حد دیگرش 5هزارگزی شوسه ٔ صوفیان سلما
کمالغتنامه دهخداکما. [ ک َ ] (ع ق ) کلمه ٔ مرکب از کاف تشبیه و ما، یعنی همچنان و مثل اینکه و مانند اینکه و زیرا که . (ناظم الاطباء). چنانکه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- کما
استدراکلغتنامه دهخدااستدراک . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) دریافت . دریافتن . دریافتن چیزی را. (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || طلب دریافتن چیزی کردن . طلب دریافت کردن . || استدراک مافات ؛
غلاطیهلغتنامه دهخداغلاطیه . [ غ َ ی َ ] (اِخ ) یا گالاثی یا غلاتیا. در اعلام المنجد آمده : غلاطیه نامی است که در قدیم به بلاد شمالی آسیای صغیر اطلاق میشد، مرکز آن آنقره بود. غولیو
طبرستانلغتنامه دهخداطبرستان . [ طَ ب َ رِ ] (اِخ ) (از: طبر+ ستان ، مزید مؤخر مکان ) لغتاً بمعنی مکان طبر (تپور) ها. و تپور نام قوم قدیمی ساکن آن ناحیت بوده است . (برهان ). بلادی
ابوالمؤیدلغتنامه دهخداابوالمؤید. [ اَ بُل ْ م ُ ءَی ْ ی َ ] (اِخ ) موفق بن احمدبن محمد مکّی خوارزمی . ملقب به اخطب ، خطیب . در نامه ٔ دانشوران آمده : اگرچه بعنوان خطیب خوارزمی و به
