شصصلغتنامه دهخداشصص . [ ش ُ ص ُ ] (ع ص ، اِ) گوسپندی است که از شیر باز ایستد و دیگر شیر ندهد. مفرد و جمع در آن یکی است ، گویند: شاة شصص و شاة شصص . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء
شبستانفرهنگ انتشارات معین(شَ بِ) (اِمر.) 1 - خوابگاه . 2 - حرمسرا. 3 - قسمی از مسجد که دارای سقف است .
هيکلدیکشنری عربی به فارسیشاسي اتوميل , اسکلت , کالبد , لا شه کشتي , کشتي , بدنه کشتي , تنه کشتي , کشتي سنگين وکندرو , باسنگيني ورخوت حرکت کردن , بزرگ بنظر رسيدن , پوست , قشر , پوست ميوه
