تباوسلغتنامه دهخداتباوس . [ ت َ وُ] (معرب ، مص ) مأخوذ از بوسه ٔ فارسی . بوسیدن مر یکدیگر را. (ناظم الاطباء) .
تباؤسلغتنامه دهخداتباؤس . [ ت َ ءُ ] (ع مص ) (از «ب ٔس ») با هم فقر ورزیدن و فروتنی فقیرانه نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خشوع نمودن فقرا توأم با فروتنی و زاری . (از ا
تاوستنلغتنامه دهخداتاوستن . [ وَ / وِ ت َ ] (مص ) مقاومت کردن : عدوی تو تنست ای دل حذر کن نتاوی با کس ار با او نتاوستی .ناصرخسرو (دیوان ص 473).
تاوسهلغتنامه دهخداتاوسه . [ وَ س َ / س ِ ] (اِ) تابسه است . (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ نظام ) (لسان العجم شعوری ج 1 ورق 291 ب ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). چراگاه . (لسا
تباخسلغتنامه دهخداتباخس . [ ت َ خ ُ ] (ع مص ) مغبون کردن بعض ایشان مر بعض را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (ناظم الاطباء).
تباسیدنلغتنامه دهخداتباسیدن . [ ت َ دَ ] (مص ) همریشه ٔ تبسیدن ، تفسیدن و تابیدن . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). از حرارت گرمابیخود شدن و بیشعور گردیدن . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا)
تباؤسلغتنامه دهخداتباؤس . [ ت َ ءُ ] (ع مص ) (از «ب ٔس ») با هم فقر ورزیدن و فروتنی فقیرانه نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خشوع نمودن فقرا توأم با فروتنی و زاری . (از ا
حییلغتنامه دهخداحیی . [ ح َ یی ی ] (ع ص ) صاحب شرم . (منتهی الارب ). شرمگین . باشرم . قال رسول اﷲ (ص ) : ان اﷲ عزوجل یحب ان یری اثرنعمته علی عبده و یکره البؤس و التباؤس و یحب
تاوستنلغتنامه دهخداتاوستن . [ وَ / وِ ت َ ] (مص ) مقاومت کردن : عدوی تو تنست ای دل حذر کن نتاوی با کس ار با او نتاوستی .ناصرخسرو (دیوان ص 473).
تاوسهلغتنامه دهخداتاوسه . [ وَ س َ / س ِ ] (اِ) تابسه است . (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ نظام ) (لسان العجم شعوری ج 1 ورق 291 ب ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). چراگاه . (لسا
تباخسلغتنامه دهخداتباخس . [ ت َ خ ُ ] (ع مص ) مغبون کردن بعض ایشان مر بعض را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (ناظم الاطباء).
