کرمانجیواژهنامه آزادلهجه ی غالب در زبان کردی که اکثر ساکنان شرق و جنوب شرقی آناتولی ،شمال سوریه قسمت هایی از شمال عراق ،قسمت هایی از آزربایجان غربی، خراسان شمالی ،کردهای قفقاز و پا
کرماسواژهنامه آزادکُرْماس:(korms) در گویش گنابادی یک غذای محلی گناباد است که از مخلوط کردن شیر گرم و ماست و تلیت کردن نان در آن بدست می آید.
بشنواژهنامه آزاد(کرمان و فارس) بشن به معنای تن و قامت انسان است. در کرمان مثلی هست که می گویند:خوشا باران که بر بشنم ببارد. در اصطلاح مردم سمیرم (فارس) بشن به معنای باریدن با
قوتی شدنواژهنامه آزاد(کرمانی، زرند) قُوتِی شدن:این اصطلاح در قدیم (تا حدود 1330ش) در منطقۀ زرند کرمان، دربارۀ کسی به کار می رفته که از شدت گرسنگی، وقتی بوی غذا به مشامش می رسیده، غش
گاکوواژهنامه آزاد(کرمانی)گوکو؛ چهار دست و پا راه رفتن کودک. || گاکو یا گوکو کردن: چهار دست و پا راه رفتن بچه.