شل تمبوواژهنامه آزادشُلْ تِمْبوْ:(sholtembw) در گویش گنابادی یعنی کنایه از کسی که بی دست و پا است ، بی عرضه ، سست عنصر
شلپواژهنامه آزادشُلُپْ sholop) در گویش گنابادی صدای برخورد اجسام و اشیاء با آب را گویند ، ریختن ، افتادن ، سقوط کردن
شُلَکواژهنامه آزادشُ لَ - نوعی گیاه خودرو از جمله ی علوفه ی هرز می باشد که مصرف غذایی نیز دارد و همه ساله ، چند روز پس از اولین بارندگی قوت غالب و یا صبحانه پرمصرف اهالی جنوب است
شیرینواژهنامه آزادشلپ. به عقیدۀ بعضی پاک نویسان، از آنجا که شیرین (شیر+ین) پدیدآمده از شیر (نوشیدنی) است، معنی آخشیج (متضاد) تلخ را نمی دهد و به جای آن از واژۀ شلپ بهره می بریم.
شل تمبوواژهنامه آزادشُلْ تِمْبوْ:(sholtembw) در گویش گنابادی یعنی کنایه از کسی که بی دست و پا است ، بی عرضه ، سست عنصر
شلپواژهنامه آزادشُلُپْ sholop) در گویش گنابادی صدای برخورد اجسام و اشیاء با آب را گویند ، ریختن ، افتادن ، سقوط کردن
