دشمن افکنواژهنامه آزاد[ دُ م َ اَ ک َ ] (نف مرکب ) دشمن افکننده . دشمن افگن . آنکه دشمن را مغلوب سازد. محو کننده ٔ خصم:دل روسیان از چنان زور دست بر آن دشمن دشمن افکن شکست . نظامی . ت
نوایگانواژهنامه آزاد/navaygan/ و به زبان محلی /novogoun/. نام روستای زیبا میان دره ای واقع در 35 کیلومتری شرق داراب فارس مشهور به ماسوله فارس.
نشیلیدنواژهنامه آزادنشیلیدن /nashilidan به معنای درآویختن و اویزان شدن به کسی است ، در فرهنگ تهمورس جلالی