همسایهلغتنامه دهخداهمسایه . [ هََ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب )هم دیوار. (آنندراج ). دو تن یا دو خانواده که در کنار هم خانه دارند یا در دو قسمت یک خانه زندگی کنند، و به کنایه ، قرین و مجا
همسایه ٔ مسیحلغتنامه دهخداهمسایه ٔ مسیح . [ هََ ی َ / ی ِ ی ِ م َ ] (اِخ ) کنایه از آفتاب عالم تاب است ، چه هر دو در فلک چهارم می باشند. (برهان ).
کاسه ٔ همسایهلغتنامه دهخداکاسه ٔ همسایه . [ س َ / س ِ ی ِ هََ ی َ / ی ِ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فرستادن همسایگان و برادران چیزی را با یکدیگر و آن را در عرف هند بهاجی گویند و بدین معنی
کاسه همسایه کردنلغتنامه دهخداکاسه همسایه کردن . [ س َ / س ِ هََ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) طعامی پخته برای همسایه فرستادن . از ماحضرقسمتی برای همسایه فرستادن . (امثال و حکم دهخدا).
در و همسایهلغتنامه دهخدادر و همسایه . [ دَ رُ هََ ی َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) (در تداول عامه ) دم در و بیرون خانه و خانه ٔ همسایه : رفتن دختر به در و همسایه خطاست . || باشندگان بر در
همسایگیلغتنامه دهخداهمسایگی . [ هََ ی َ / ی ِ ] (حامص مرکب ) همسایه بودن . جوار. مجاورت . (یادداشتهای مؤلف ).- همسایگی جستن ؛ همسایه شدن با کسی : مجویید همسایگی با بدان مدارید اف
همسایه ٔ مسیحلغتنامه دهخداهمسایه ٔ مسیح . [ هََ ی َ / ی ِ ی ِ م َ ] (اِخ ) کنایه از آفتاب عالم تاب است ، چه هر دو در فلک چهارم می باشند. (برهان ).
کاسه ٔ همسایهلغتنامه دهخداکاسه ٔ همسایه . [ س َ / س ِ ی ِ هََ ی َ / ی ِ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فرستادن همسایگان و برادران چیزی را با یکدیگر و آن را در عرف هند بهاجی گویند و بدین معنی
کاسه همسایه کردنلغتنامه دهخداکاسه همسایه کردن . [ س َ / س ِ هََ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) طعامی پخته برای همسایه فرستادن . از ماحضرقسمتی برای همسایه فرستادن . (امثال و حکم دهخدا).
در و همسایهلغتنامه دهخدادر و همسایه . [ دَ رُ هََ ی َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) (در تداول عامه ) دم در و بیرون خانه و خانه ٔ همسایه : رفتن دختر به در و همسایه خطاست . || باشندگان بر در
مجامدلغتنامه دهخدامجامد. [ م ُ م ِ ] (ع ص ) همسایه ٔ دیوار به دیوار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).