گیلکلغتنامه دهخداگیلک . [ ل َ ] (اِ) اسم فارسی زعرور باشد. (فهرست مخزن الادویه ). گیل . گیل سرخ . رجوع به زعرور شود.
گیلکلغتنامه دهخداگیلک . [ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان فیروزآباد. واقع در 5500 گزی شمال باختر فیروزآباد و هزارگزی شوسه ٔ شیراز به فیروزآباد. محلی جلگه و هوای آن معتدل و سکنه ٔ آن 241 تن است . آب آن از
گیلکلغتنامه دهخداگیلک . [ ل َ ] (ص ، اِ) به زبان گیلان ، مردم عامی و روستایی و رعیت را گویند. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ). || از اهل گیلان . گیلانی . گیلی . جیلی . جیلانی .
چلک چلکلغتنامه دهخداچلک چلک . [ چ ِ ل ِ چ ِ ل ِ ] (اِ صوت ) آواز کفش های پاشنه خوابیده هنگام راه رفتن کسی که از این نوع کفش در پای دارد. نقل صوت کفش آنگاه که به سبکی و کاهلی روند. صدای کفش هایی از نوع نعلین به هنگام راه رفتن با آنها، چلیک چلیک ، چلپ چلپ . و رجوع به چلپ چلپ و چلیک چلیک شود.
چلیک چلیکلغتنامه دهخداچلیک چلیک . [ چ ِ چ ِ ] (اِ صوت مرکب ) صدای کفش های پاشنه خوابیده و نعلین به هنگام راه رفتن . چلک چلک . چلپ چلپ . صدای راه رفتن کسانی که نعلین و اقسام دیگر کفشهای پاشنه خوابیده به پادارند. صدای به زمین کشیدن پاشنه های کفش راحتی یا نعلین هنگام راه رفتن . و رجوع به چلک چلک و چل
لق لقلغتنامه دهخدالق لق . [ ل َ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان تبادکان بخش حومه ٔ ارداک شهرستان مشهد، واقع در 21هزارگزی شمال مشهد. جلگه ، معتدل و دارای 293 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت و مالداری و را
لک لکلغتنامه دهخدالک لک . [ ل َ ل َ ] (اِخ ) دهی مرکز دهستان بهمئی گرمسیر بخش کهکیلویه ٔ شهرستان بهبهان ، واقع در 42000گزی خاور شوسه ٔ جایزان به آغاجاری . دشت ، گرمسیرو مالاریائی و دارای 100 تن سکنه . آب آن از چشمه . محصول آنج
گیلکرولغتنامه دهخداگیلکرو. [ ک َ ] (اِ) نباتی است که از آن جاروب سازند. (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ج 2 ص 313). جارو. گیاه جارو.
گیلکلولغتنامه دهخداگیلکلو. [ ل َ لو ] (اِخ ) دهی است از دهستان اسفندآباد بخش قروه شهرستان سنندج . واقع در 37هزارگزی شمال قروه کنار رود بایتمر. محلی تپه ماهور و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن 148 تن است . آب آن از چشمه تأمین میشود.
گیلکیلغتنامه دهخداگیلکی . [ ل َ ] (اِخ ) (امیر...) ابن محمد حاکم و فرمانروای طبس در حدود سال 440 هَ . ق . ناصرخسرو در سفرنامه ٔ خویش از این امیر و عدل و ایمنی که محافظت آن بزرگ ایجاد کرده بود و آسودگی خلق در پناه معدلت وی سخن گفته است . (سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ د
گیلکیلغتنامه دهخداگیلکی . [ ل َ ] (ص نسبی ، اِ) منسوب به گیلک . || لهجه ٔ مردم گیلان . || در موسیقی یکی از آهنگهای شور است . (فرهنگ نظام ). رجوع به آهنگ شود.
گیل سرخلغتنامه دهخداگیل سرخ . [ س ُ ] (اِ مرکب ) نام فارسی زُعرور باشد. (مخزن الادویه ). گیلک . گیل . رجوع به زعرور شود.
گیللغتنامه دهخداگیل . (اِ) نام فارسی زعرور باشد. (فهرست مخزن الادویه ). گیلک . گیل سرخ . رجوع به زعرور و کیل شود.
گلکواژهنامه آزادگلک . [ گ ِ ل َ ] نام قوم ساکن در مازندران (تبرستان) که مردم آن به زبان گلکی [ گ ِ ل َ ] (تبری یا مازنی) سخن می‌گویند و نباید با قوم گیلک (ساکن در گیلان) اشتباه گرفته شود.
کله ماهی خورلغتنامه دهخداکله ماهی خور. [ ک َل ْ ل َ / ل ِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) گیلک . یک تن از مردم گیلان . لقبی است که به مردم گیلان دهند. نبزی است مردم گیلان را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- امثال
گیلک جانلغتنامه دهخداگیلک جان . [ ل َ ] (اِخ ) نام رودخانه ٔکوچکی است میان رودسر و در حدود دومیلی شیره رود. (سفرنامه ٔ رابینو ص 18 انگلیسی و ص 38 ترجمه ٔ فارسی ).
گیلکرولغتنامه دهخداگیلکرو. [ ک َ ] (اِ) نباتی است که از آن جاروب سازند. (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ج 2 ص 313). جارو. گیاه جارو.
گیلکلولغتنامه دهخداگیلکلو. [ ل َ لو ] (اِخ ) دهی است از دهستان اسفندآباد بخش قروه شهرستان سنندج . واقع در 37هزارگزی شمال قروه کنار رود بایتمر. محلی تپه ماهور و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن 148 تن است . آب آن از چشمه تأمین میشود.
گیلکیلغتنامه دهخداگیلکی . [ ل َ ] (اِخ ) (امیر...) ابن محمد حاکم و فرمانروای طبس در حدود سال 440 هَ . ق . ناصرخسرو در سفرنامه ٔ خویش از این امیر و عدل و ایمنی که محافظت آن بزرگ ایجاد کرده بود و آسودگی خلق در پناه معدلت وی سخن گفته است . (سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ د
گیلکیلغتنامه دهخداگیلکی . [ ل َ ] (ص نسبی ، اِ) منسوب به گیلک . || لهجه ٔ مردم گیلان . || در موسیقی یکی از آهنگهای شور است . (فرهنگ نظام ). رجوع به آهنگ شود.
