مزداهیک

[مَز دا هیک] (پارسی پهلوی). این واژه به چم علم ریاضیات است. از دو واژه ی مزدَ(مزدا):اندیشیدن ، دانایی و یک که در پارسی پهلوی همان ی نسبت در فارسی دری است که در مجموع به معنی علم دانستن و تفکر میشود. مزداییک، مزدائیک.