آتش کومه

آتش کومَه:(تالشی) «آتش کومَه یا اٌتش کومَه»:آشپزخانه بیرون از خانه، کومه ای که در کنار خانه در آن آتش پخت و پز و تنور برپا کنند. بر اساس اینکه آتش با افروختن هیزم برای روشن کردن اجاق، دودزا بوده و موجب دودگرفتگی خانه میشد، و نیز آتش تنور بسیار تند باید باشد که زودتر تنور را داغ و سرخ کرده تا نان خوب پخته شود، و این آتش تند میتواند خطر آتش گرفتن خانه را همراه داشته باشد، آتش کومه یا آشپزخانه را در جلوی خانه متناسب با جایگاه خانه و در نزدیکترین جای دسترسی به آن، درست میکردند و اجاق هر گونه پخت و پز، از جمله تنور را در آنجا برپا میکردند. همچنین برای استفاده آسانتر از آن در موافع باران و برف، آنرا چسبیده به پشت خانه می ساختند و سقف خانه را به سقف آن میچسباندند، که هم از در پشتی در زیر سقف خانه به آن دسترسی داشته باشند و نیز پشت خانه را از نفوذ باران محفوظ نگه می داشتند، که در اینصورت « پئش کومَه» یا کومه ی پشت میگویند. کومه در همه جای ایران به معنی، آلونک، پناهگاه، و جایگاهی موقتی برای استفاده موقت به منظور پاسداری از مزرعه، پناه گرفتن از باران و برف و ... یا جایگاه پوشش داده شده از گیاهان و شاخ و برگ درختان، برای کمین شکار بکار برده میشود.