مُّرِيبٍ

شك كننده (کلمه مريب اسم فاعل از ارابه ميباشد که به معناي القاء شبهه در قلب است ، و اگردر عبارت "إِنَّهُمْ لَفِي شَکٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ" شک را با اين کلمه توصيف کرده به منظور تاکيد همان شک است ، مانند ظلا ظليلا و حجابا مستورا و حجرا محجورا و امثال آن )