غَائِطِ

گودي (غائط به معني محلي است که نسبت به اطراف خود گود باشد ، و مردم صحرانشين همواره براي قضاي حاجت به چنين نقطههائي ميرفتند ، تا به منظور رعايت أدب نسبت به مردم خود را در آنجا پنهان سازند و استعمال کلمه غائط در معنائي که امروز معروف است يک استعمال جديد و نو ظهور مي باشد ودر قرآن نيز در عبارت "جَاءَ أَحَدٌ مِّنکُم مِّن ﭐلْغَائِطِ "با رعايت ادب کلام به جاي اشاره مستقيم به مستراح و اعمالي که در آن صورت مي گيرد فرموده "يکي از شما از گودي بيرون آمد" )