مصائکة
لغتنامه دهخدا
مصائکة. [ م ُ ءَ ک َ ] (ع مص ) سختی نمودن در کاری . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). همیشه سختی کردن با کسی در کار. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : ظل یصائکنی ؛ ای یشادنی ، یعنی همیشه سختی می کند با من . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).