حرام خواری
لغتنامه دهخدا
حرام خواری . [ ح َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل حرام خوار. عمل حرام خوردن :
روبهان از حرام خواری گرگ
کآفتی بود سهمناک و بزرگ .
رجوع به حرام خوردن شود.
روبهان از حرام خواری گرگ
کآفتی بود سهمناک و بزرگ .
رجوع به حرام خوردن شود.